Laatste dag in Dhaka

Vrijdag 31 januari 2014

Vandaag is onze laatste dag in Dhaka. 's ochtends zijn we met een CNG naar de andere kant van Dhaka gereden om kleding winkeltjes te bezoeken. Het was rustig op de straat want de vrijdag is in Bangladesh onze zondag. 

Daar aangekomen, kwamen we in een soort gebied waar het sterk leek op de zwarte markt in Beverwijk. Overal kleine winkeltjes en kraampjes. Wij op zoek naar wat merk kleding van G-star voor onze Nick. Gelukkig hebben we wat T-shirts gevonden. We moesten wel uitkijken want ondanks dat de kleding van Puma, Hilfiger, G-Star, Adidas etc hier gemaakt worden is het lastig om goed kwaliteit te vinden. Vaak zijn het afgekeurde spullen met door geknipte of verwijderde labels zodat het moeilijk doorverkocht kan worden. Ook kwamen we nog een jas tegen met jawel een TOPPERS label. Echt lachen.

Wel mooi om te zien hoe de handel in deze kleding een hele woonwijk in beslag kan nemen.

Na de lunch zouden we naar oud Dhaka gaan om daar in de armste wijken te gaan kijken. Onze reisleiding rade dit echter af omdat er in de binnenstad de kans bestond op wat politiek onrust. Er waren namelijk wat politieke leiders van de oppositie opgepakt welke 10 jaar geleden in de regering zaten en iets met wapens hadden uitgehaald. Omdat deze personen nu een bedreiging vormde zijn ze opgepakt en tot de doodstraf veroordeeld. Dit gebeurde in Chittagong waar wij ook eerder deze vakantie geweest waren bij dat gerechtsgebouw waar de gevangenen nog met ijzeren kettingen en boeien door de stad voorgeleid werden.

Onze reisleiding heeft toen als alternatief gekozen om de arme wijk achter ons hotel te bezoeken. Daar zijn we doorheen gewandeld en Fatema was daar mede door het uitdelen van ballonnen aan de kinderen, weer het middelpunt van de belangstelling. Mooi om te zien hoe de mensen en vooral kinderen daar met niets toch lekker aan het spelen zijn en hun dagelijkse dingetjes doen.

Fatema had 's middag wel even de tijd nodig om bij te komen van deze emotionele wandeling. We weten gelijk weer hoe goed we het in ons eigen kikkerlandje hebben.

Ook heeft  Fatema voor het eerst in haar leven het gevoel dat ze blij is dat ze in Nederland heeft mogen opgroeien. Eerst was ze jaren boos dat haar Bengaalse moeder haar heeft weggeven naar Nederland maar nu ze dit alles in Bangladesh heeft gezien, neemt ze deze worden terug en kan ze zoals ze zelf zegt genieten van het "mooie Nederland" en is ze dankbaar en blij dat ze deze kans destijds heeft gekregen.

Ondanks het het trieste idee dat 80% van dit land in armoede leeft is de andere 20% overdreven rijk en vindt je ook in Dhaka restaurants als KFC en De Pizzahut.

Vanavond gaan we de koffers weer inpakken en morgen ochtend om 11.00 uur vertrekt ons vliegtuig richting Nederland. Eerst vliegen we weer naar Dubai waarna we gelijk overstappen op het vliegtuig naar Amsterdam waar we rond 23.30 hopen aan de komen.

WE KUNNEN NATUURLIJK NIET WACHTEN OM ONZE KIDS EN NELSON NA 19 MOOIE DAGEN IN BANGLADESH WEER IN ONZE ARMEN TE SLUITEN!!!

Bezoek kindertehuis in Dhaka

Donderdag 30 januari 2014

Na even uitgerust te hebben op onze zeer mooie hotel kamer van ons Hotel Holiday Planet van onze nachtelijke trein reis, zijn we om 11.30 weer op stap gegaan om een kindertehuis in Dhaka te bezoeken. Helaas bestaat het oude kindertehuis waar Fatema ooit gebracht is niet meer.

We zijn daarvoor in de plaats bij een kindertehuis van SOS kinderdorpen geweest waar we een rondleiding hebben gekregen. Daar stonden 15 huizenblokken waar kinderen in opgevangen werden.

Kinderen die daar gebracht worden zijn tussen de 0 en 4 jaar oud. Ze worden daar in 1 van de 15 huizenblokken geplaatst waar ze een "moeder" (begeleider) hebben. In dat huis verblijven ze met zo'n 10 a 15 andere kinderen van verschillende leeftijden. Ze mogen daar blijven tot ze een vak geleerd hebben en op eigen benen kunnen staan. Echt mooi om te zien hoe deze wereldorganisatie daar opereert en HEEL mooi werk doet!!

www.sos-bangladesh.org

Daarna zijn we nog in een kleinere zeer primitiever opvangtehuis voor jongeren geweest.We gingen daarheen op een Riksja. Wel hadden we pech. Door het grote gewicht van Peter hadden we er een klapband mee hahaha.

Maar met een andere Riksja zijn we toch makkelijk bij dit andere tehuis aangekomen.  Hier werden kinderen opgevangen van 8 tot 18 jaar. Ieder met een ander eigen heftig verhaal. In dit huis ging het er veel primitiever aan toe. Wat een verschil met dat tehuis van SOS wereldkinderen maar ook hier hebben ze het goede voor ogen om de kinderen van de straat te houden en ze eten en een opleiding te geven.

www.aparajeyo.org

Daarna zijn we weer met een Trike (CNG) terug gereden naar het hotel waar we een lekkere rustige avond hebben gehouden en even lekker met onze kids hebben geSKYPED.

Terug naar Dhaka

Woensdag 29 januari 2014

Na wederom lekker op de boot te hebben geslapen zijn we om 09.00 verwent met een lekker ontbijt op het water met uitzicht over het woud.

Fatema wilde nog wat arme dorpjes bezoeken in het noorden van de Sunderbans. Daar is de kapitein naar toe gevaren. Wij met het kleine bootje aan wal afgezet met een koffer vol baby kleertjes, pennen en wat klein speelgoed als armbandjes, kettinkjes ballonnen, bellenblaas en oorbellen voor de kleine kinderen. We leken wel een VOC compagnie welke aan wal gingen om kruiden te verhandelen hahaha.

Toen we op de kade waren was het al gelijk raak en trokken we de aandacht bij de lokale arme bevolking. De tolk vertelde dat we moeders met kinderen wilde zien en toen die uit de hutten werden getrommeld ging het los. Weer een gezellige drukte en iedereen blij. Mooi om te zien wat we met onze spullen deze mensen zo gelukkig konden maken.

Daarna zijn we naar de plaatselijke school gelopen om daar onze potloden, pennen en kleurpotloden af te geven. Daar stonden alle kinderen net op de binnen plaats in de rij voor het vaste ochtend ritueel. Wij als toeristen welke ze daar niet of nauwelijks zien gooiden ook daar weer een hoop onrust op het schoolplein. Nadat we uitgelegd hadden wat we kwamen doen werden alle kinderen in de klaslokalen gedirigeerd en mochten we alle klassen bezoeken. Mooi om te zien hoe men daar les krijgt.

Na de school te hebben verlaten zijn we nog langs de kust gelopen om nog meer arme huisjes te bezoeken. Al lopende wat ballonnen en speelgoed uitgedeeld en als we een moeder met een baby zagen hebben we de laatste baby kleertjes ook weggegeven.

Ook mochten we nog even in een huisje kijken waar de vissersfamilie met 10 personen in woonde. Echt armoedig maar daardoor leer je onze luxe wel weer te waarderen.

Onze boot vaarde mee en pikte ons weer op. We moesten nu overstappen op een klein bootje welke ons terug zou varen naar Mongla waar we ook gestart waren. Als onze koffers op het meer overgeheveld naar de andere boot en gelukkig viel er geen in het water. Om 16.00 uur arriveerden we in Mongla en zou er een taxi klaar staan. Dat ging ff mis. Geen taxi. Onze Gids Ripon heeft toen na een uur wachten een oude soort schoolbus afgehuurd voor ons alleen ons welke ons naar Kuhlna bracht waar onze trein om 19:40 zou vertrekken. Het was een enerverende reis. Een oude bus zonder toeter na en dat in het Bengaalse straat verkeer is bijna het zelfde als een lekke band hahaha. Maar in plaats van toeteren hing de kaartjes verkoper steeds uit de deur om de mensen dan maar weg te schreeuwen. Echt lachen. Omdat we in een plaatselijke bus reden wilde er steeds mensen instappen maar helaas het was nu een privé bus geworden. Nu dat leverde ook hilarische momenten op.

In Kuhlna bleek de trein een uur vertraging te hebben. Al wachtende op het perron werden we weer omsingeld door vele nieuwsgierige Bengalen. Dat viel ook het spoorweg personeel op en voor ons werd er een ruimte opgedaan waar we mochten schuilen. Het bleek een ruimte te zijn voor de mensen welke First Class reisden en dat had de reisleiding uiteraard ook voor ons geregeld. Anders hadden we moeten reizen tussen de kippen en geiten wat niet echt comfortabel is.

Uiteindelijk vertrok de nachttrein om 21.00 uur vanuit Kuhlna naar Dhaka. Daar kwamen we rond 08.00uur aan. Het hotel busje van Holiday Planet stond al klaar welke ons naar ons hotel bracht waar het ontbijtje al kaar stond.

Nog een dag wildlife

Dinsdag 28 januari 2014

Na heerlijk geslapen te hebben op onze boot midden in de bossen vandaag ultra vroeg uit de veren. We gaan namelijk met een klein bootje net na zon opkomst door een smal kanaal varen in de bossen van de Sunderbans. Rond deze tijd schijn je de meeste dieren te zien. Dus om 06.45 zaten we in een bootje in de bossen. Mooie natuur maar op wat vogels, een super grote uil na hebben we niet veel dieren gezien. Ook zijn we nog een stuk door de bossen gelopen maar daar kwamen we ook niet veel tegen.

Snel terug naar de boot waar ons ontbijt klaar stond. Daarna werden we verder op weer gedropt en werden we meegenomen voor een wandeling van 2 uur door de mangrove bossen van de Sunderbans. Altijd gaan de bewakers mee ivm een bedreiging van een tijger.

Het was een zeer mooie wandeling door de natuur.  Onze gids haalde van een soort palmboom een grote gekartelde bol. Deze hakte hij open. We mochten proeven en het bleken lychees uit de vrije natuur te zijn.

In de verte zagen we veel herten maar bij elke kraak waren ze weer weg. De bewakers en gids braken takken uit de bomen en lagen die op de grond om zo een voederplaats te creëren. Toen zijn we achter de bomen gaan staan en het duurde geen 15 minuten of voor ons stonden zo’n 100 herten op nog geen 25m afstand.

Verder hebben ze ons een viertal plekken laten zien waar de Bengaalse tijger hun prooien opeten. Dit waren verhogingen in de bossen waar de Portugezen 400 jaar geleden zout wonnen. Dit waren verhogingen in het landschap wat droog blijft als het bos onderloopt met water tijdens de moessons. Nu maken de tijgers daar gebruik van. Krassen van hun nagels aan de bomen daar zijn stille getuigen. Wel spannend om daar dan ff te kijken.  Voor het zelfde geld sta je oog in oog met een tijger. Daarna hebben we tijdens onze wandeltocht nog wilde zwijnen en vele aapjes gezien.

’s Middags hebben we nog een wandeling gemaakt door de bossen naar een zandstrand aan het eind van de Sunderbans waar we zo over de Golf van Bengalen heen keken.  Onderweg ook weer de inmiddels standaard herten, wilde zwijnen en aapjes gezien.

Rond 16:30 zijn we weer gaan varen richting het noorden van de Sunderbans. De hele weg hebben paraat gezeten om een glimp op te vangen van een krokodil of misschien wel de Bengaalse tijger. Iedereen was aan het slapen behalve Fatema en Peter. Wij voor op de boeg van het schip alles in de gaten gehouden. Veel mooie natuur en dieren gezien. Toen de zon zo goed als onder was en het flink begon af te koelen hebben ook wij besloten ff onze kamer op de boot op te zoeken. Na een 15 tal minuten werd er op onze deur gebonkt en had men een Bengaalse tijger gezien. Wij snel naar het dek van de boot en zagen idd nog net het beest van het water terug de bossen in glippen. Wel balen maar nog wel net gezien. De begeleiders op de boot in alle staten. 5 krokodillen en een Bengaalse tijger op 1 trip dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Top dus en wij waren erbij.

’s Avond kregen we nog een lekkere BBQ aangeboden op de boot en zijn we vroeg gaan slapen.

Op naar het Mangrovebos De Sunderbans

Maandag 27 januari 2014

Vanochtend om 05.00 opgestaan en om 06.00 werden we opgehaald om in te schepen op onze privé boot welke ons de komende 3 dagen  over de Sunderbans zal varen. We zijn met zijn vieren de enige gasten aan boord. De bemanning op het schip bestond uit 5 personen en later zouden er nog twee agenten bij komen.

Onze eerste stop was bij een klein dorpje waar we twee agenten aan boord kregen om ons tegen wilde dieren en andere gevaarlijke dingen moeten beschermen. Fatema heeft daar aan de kinderen welke kwamen kijken wat pennen en ballonnen uitgedeeld wat de kinderen heeeeel leuk vonden. Deze kinderen hadden de dag van hun leven met een simpele ballon.

Daarna zijn we doorgevaren  naar een boswachterij waar we door een lokale gids rond gelijk werden. Net voordat we het reservaat in gingen deden de agenten wat patronen in de geweren en zette ze opscherp. Beetje overdreven we dachten we.

Onze eerste kennismaking met het wildlife waren twee aapjes welke voor ons wegrenden. Daarna werden we gewezen op diverse sporen in de modder van herten. Echter de gids wees ook ons een aantal grote voetsporen aan van een tijger welke daar vanochtend had gelopen. Toen begrepen we waarom de agenten hun patronen in de geweren hadden gedaan.

Deze dag zijn we verder gevaren richting het zuiden. Onderweg kwamen we maar liefst 5 krokodillen tegen welke we aan de oevers zagen liggen. Ongelofelijk dichtbij. Als we een krokodil zagen draaide de boot en konden we het beest mooi zien. Echt top.

Ook hebben we naast een mooie natuur langs de oevers ook zeearenden, grote witte vogels, herten, kingfish birds en vele aapjes gezien.

Onderweg kwamen we ook vissers tegen in hun primitieve bootjes. Toen we weer langs een vissersboot kwamen werd er ineens vraagt of we vanavond zin hadden in krab. Toen we dat met een ja beantwoorden keerde onze boot om en bezocht het vissersbootje. Daarvan kochten ze al zijn gevangen krabben en dat zou een deel van ons diner worden.  Echt bijzonder.

De boot stopte na zonsondergang en ging in een zijkanaal voor anker. Hier hebben we ’s avond lekker met de Bengaalse crew gekaart en daarna een lekker diner gehad.  Tijdens het eten vroegen we aan de kapitein of hij een noodbaken, sonar, radar, lichtkogels of iets bij had maar daarvan had hij nog nooit gehoord. Eigenlijk was het best spannend, diep in de Sunderbans zonder enige communicatie mogelijkheid. We gaan er vanuit dat alles goed gaat.

We zijn vroeg gaan slapen omdat we morgen weer vroeg op moeten omdat we bij zonsopgang in een klein bootje over een klein kanaal de dieren gaan bekijken.