Dinsdag 28 januari 2014
Na heerlijk geslapen te hebben op onze boot midden in de bossen vandaag ultra vroeg uit de veren. We gaan namelijk
met een klein bootje net na zon opkomst door een smal kanaal varen in de bossen
van de Sunderbans. Rond deze tijd schijn je de meeste dieren te zien. Dus om
06.45 zaten we in een bootje in de bossen. Mooie natuur maar op wat vogels, een
super grote uil na hebben we niet veel dieren gezien. Ook zijn we nog een stuk
door de bossen gelopen maar daar kwamen we ook niet veel tegen.
Snel terug naar de boot waar ons ontbijt klaar
stond. Daarna werden we verder op weer gedropt en werden we meegenomen voor een
wandeling van 2 uur door de mangrove bossen van de Sunderbans. Altijd gaan de
bewakers mee ivm een bedreiging van een tijger.
Het was een zeer mooie wandeling door de
natuur. Onze gids haalde van een soort
palmboom een grote gekartelde bol. Deze hakte hij open. We mochten proeven en
het bleken lychees uit de vrije natuur te zijn.
In de verte zagen we veel herten maar bij elke kraak waren ze weer weg. De bewakers en gids braken takken uit de bomen en lagen die op de grond om zo een voederplaats te creĆ«ren. Toen zijn we achter de bomen gaan staan en het duurde geen 15 minuten of voor ons stonden zo’n 100 herten op nog geen 25m afstand.
In de verte zagen we veel herten maar bij elke kraak waren ze weer weg. De bewakers en gids braken takken uit de bomen en lagen die op de grond om zo een voederplaats te creĆ«ren. Toen zijn we achter de bomen gaan staan en het duurde geen 15 minuten of voor ons stonden zo’n 100 herten op nog geen 25m afstand.
Verder hebben ze ons een viertal plekken laten
zien waar de Bengaalse tijger hun prooien opeten. Dit waren verhogingen in de
bossen waar de Portugezen 400 jaar geleden zout wonnen. Dit waren verhogingen in het
landschap wat droog blijft als het bos onderloopt met water tijdens de moessons.
Nu maken de tijgers daar gebruik van. Krassen van hun nagels aan de bomen daar
zijn stille getuigen. Wel spannend om daar dan ff te kijken. Voor het zelfde geld sta je oog in oog met
een tijger. Daarna hebben we tijdens onze wandeltocht nog wilde zwijnen en vele
aapjes gezien.
’s Middags hebben we nog een wandeling gemaakt
door de bossen naar een zandstrand aan het eind van de Sunderbans waar we zo
over de Golf van Bengalen heen keken.
Onderweg ook weer de inmiddels standaard herten, wilde zwijnen en aapjes
gezien.
Rond 16:30 zijn we weer gaan varen richting het
noorden van de Sunderbans. De hele weg hebben paraat gezeten om een glimp op te
vangen van een krokodil of misschien wel de Bengaalse tijger. Iedereen was aan
het slapen behalve Fatema en Peter. Wij voor op de boeg van het schip alles in
de gaten gehouden. Veel mooie natuur en dieren gezien. Toen de zon zo goed als
onder was en het flink begon af te koelen hebben ook wij besloten ff onze kamer
op de boot op te zoeken. Na een 15 tal minuten werd er op onze deur gebonkt en
had men een Bengaalse tijger gezien. Wij snel naar het dek van de boot en zagen
idd nog net het beest van het water terug de bossen in glippen. Wel balen maar
nog wel net gezien. De begeleiders op de boot in alle staten. 5 krokodillen en
een Bengaalse tijger op 1 trip dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Top dus en
wij waren erbij.
’s Avond kregen we nog een lekkere BBQ aangeboden
op de boot en zijn we vroeg gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten