Op weg naar Bangladesh

Donderdag 16 januari 2014

Om 00.30 zijn we uit ons hotel vertrokken richting Terminal 2 van het vliegveld van Dubai. Op de heen weg hadden we er tenslotte twee uur over gedaan door TomTom problemen. Nu reden we het in slechts 5 minuten.  Het hotel lag dus pal naast het vliegveld hahaha

Ons vliegtuig van FlyDubai zou om 03.35 vertrekken naar Dhaka Bangladesh. Echter door de mist in Dhaka konden we niet vertrekken en hadden we een vertraging van 1 uurtje.

Met  het inchecken kregen we zitplaatsen welke allemaal achter elkaar waren en dat was dus balen. Echter toen we gingen instappen gebeurde er iets vreemds. We zaten in een vliegtuig vol Bengaalse arbeiders welke weer naar huis vlogen. Piet en Peter waren de enige blanken aan boord wat dus opviel. De crew van FlyDubai heette ons dan ook van harte welkom en bood ons direct andere plaatsen aan naast elkaar bij de nooduitgang met de meeste beenruimte van het vliegtuig. Bizar maar waar.

Op 16 januari om 11.00 uur Bengaalse tijd  landde Momota en Fatema dan eindelijk weer voor de eerste keer sinds hun geboorte in hun geboorteland Bangladesh. Een mooi gevoel toen we landen.  In Bangladesh aangekomen vielen Momota en Fatema niet meer op in de massa tussen alle Bengaalse mensen. Daar en tegen werd er wel veel naar hun gekeken omdat ze toch westerse kleding en gedrag op na hielden. Wel mooi om te zien dat ze bij het volk horen.

In de rij bij de Douane kwam de volgende merkwaardige situatie. Wij stonden achter in een rij voor de douane met zo’n 50 tal mensen voor ons. Piet en Peter vielen weer op als enige witkoppen en jawel de douanier stond op en riep ons. We moesten maar langs de rij en liet alle andere wachten. We dachten wat hebben we nu weer misdaan. Maar het bleek al snel dat we gewoon voorgetrokken werden omdat we toeristen waren. Heel vreemd gevoel en we durfden niet meer achterom te kijken naar de andere wachtende mensen.

Nadat we de koffers hadden verzameld werden we opgehaald door onze reisleiders Bertil en Rippon met een veel te klein busje. Als aankomende passagiers stonden we in een soort kooi waarin alleen  de taxis en busjes werden toegelaten en de lokale bevolking achter de hekken moesten blijven staan.

Snel alle bagage erin gepropt en door het drukke Bengaalse straat leven met bedelaars en verminkte mensen voor de stoplichten naar ons hotel Holiday Planet in Gulshan 2, de Ambassade wijk van Bangladesh.

Daar werden we hartelijk ontvangen met handmade milkshakes en daarna kregen we gelijk een lunch aangeboden.

Omdat we inmiddels ruim 27 uur niet of nauwelijks geslapen hadden hebben we eerst een heerlijk middag dutje gedaan.

Daarna hebben we ’s avond een drietal Riksja’s gepakt om de stad in te gaan.

Daar hebben we even wat rond gewandeld en een indruk gekregen van het avond straatleven van Dhaka. Momota en Fatema werden gelijk aangesproken door een klein bedelaartje welke aangaf dat hij het koud had. Ook al liepen wij lekker in ons polo shirt rond, voor de Bengalen is het nu winter en dus fris met zo’n 18 graden in de avond. De politie loopt zelfs met oorwarmers op. Echt gillen.

We zijn terug gewandeld naar het hotel en daar hebben we lekker gedineerd. Daarna snel naar bed want morgen om 09.00 vertrekt onze prive bus richting Chitagong en gaan we dus de drukke stad Dhaka verlaten.