Dagje St Martins Island

Donderdag 23 januari 2014

Na een heerlijke nachtrust hebben we lekker St. Martins eiland verkend. Het is een heel klein eiland en het eiland kan je in 2,5 uur makkelijk over het strand in de rondte lopen. Wij hebben ervoor gekozen om eerst naar het stadje te lopen en dan via het strand weer terug.

Op weg naar het stadje kwamen langs een moskee waar een gebed plaats vond met allemaal kleine moslim kinderen.  Al dat gezang van die kleine kinderen was een heel mooi gehoor.

Ook kwamen we langs een middelbare school waar alle kinderen in lange rijen stonden opgesteld op het schoolplein. Daar deed men voor de schoolleiding allerlei oefeningen, een soort ochtend gymnastiek. Ook werd er  het volkslied gezongen wat door merg een been ging. Mooi om te zien hoe die jongeren zo netjes moesten presenteren en gehoorzamen.

Na vele kleine winkeltjes hebben gezien zijn we via het strand weer terug gelopen naar het hotel wat geen straf was met 29 graden boven nul. Het wandelen deden we nooit alleen. Je werd als "foreners" altijd begeleid door vele kleine kinderen welke op het eiland woonde. Fatema heeft deze op het laatst in plaats van geld allemaal getrakteerd op een zakje chips. Je had die koppies moeten zien. Ze waren echt blij.

Momota had nog even een mooie hoed gekocht. Ook hebben we het hele eiland afgezocht naar haaien tanden. Maar niets kunnen vinden. Momota en Piet kwamen nog wel een Riksja tegen met een echte dode haai achterin het bakje. Echter konden ze die niet bijhouden. We blijven dus doorzoeken naar haaien tanden voor onze kids.

Na de lunch moesten we om 14.00 weer inschepen om terug te varen naar Teknaf. We werden gebracht in een Riksja.  Om 15.00 vaarde de boot weg. Fatema werd heftig zeeziek en had last van haar darmen. Geen goed iets om zo op een boot te zitten.  Toch hebben we haar verzorgt en hebben we Teknaf bereikt. Dat was nog niet het ergste want nu moesten we ook nog terug rijden naar Cox’s Bazar waar we zouden slapen. Dit is een afstand van 112km echter met zeer slechte wegen. Fatema heeft haar eigen goed gehouden totdat ze na de rit van drie uur uitstapte. Toen bleek ze helemaal uitgeput was van deze reis.  We hebben haar lekker in haar bedje gedaan en hopelijk is ze morgen weer helemaal de oude.

Dan vliegen we om 15.00 uur vanaf Cox’s Bazar met een binnenlandse vlucht van United Airways terug naar Dhaka. Dat scheelt een bus reis van 16uur!!